Дата: 2017-03-14
Исои Масе? – асосгузор ва симои марказии дини насрон? аст. Дар анъана?ои насрония Исои Масе?, чун одамхудо, ки дар шахсияти ў ?ам инсон ва ?ам Худо дар ягонаг? та?ассум меёбанд, шинохта мешавад. Равияи монофизитии насрония аз шахсияти Исои Масе? одам будани ўро инкор карда, дар симои ў тан?о Худоро мебинанд.
Яке аз му?имтарин ?одиса?о дар дини насрон? таваллуди Исо мебошад, ки Марям модари ў, на аз шав?араш Юсуфи на??ор (дуредгар), балки аз Рў?ул?удс (Рў?и му?аддас) ?омила мешавад. Дар ин?или Матто мавлуди Исои Масе? чунин тавсиф шудааст: «Ва?те, ки модари ў Марям ба а?ди Юсуф даромад, пеш аз он, ки ?амбистар шавад, маълум гашт, ки вай аз Рў?ул?удс ?омиладор аст».
Исо мувофи?и ахбори Ин?ил дар айёми подшо?ии ?ирод (Ирод) дар Байт – ул – Ла?ми Я?удо (Вифлеем) таваллуд ёфтааст. Ва?те, ки ?ирод аз муна??имон хабари таваллуди «шо?и я?удиён» Исоро мефа?мад, ба фикри нобуд кардани кўдак меафтад. Тавллуди Исо ба маъракаи номнависи а?олии Фаластин рост меояд. Юсуф он ва?т дар Носирия буд ва бояд ?амро?и занаш Марям ба Байт – ул – Ла?ми Я?удо, ки ватани ў буд бармегашт. ?ангоми сафар аз Носирия (Назарет) ба Байт – ул – Ла?ми Я?удо, Исо дар ро? дар шафати ?ўтани рамаи чўпоне таваллуд мешавад. Дар ?амин ?о ўро муна??имоне, ки аз Шар? ба дидорбинии ў омада буданд ва хабари таваллудшавии Исоро ба ?ирод дода буданд, хабар мегиранд, ўро парастиш мекунанд ва ?адя?ои хешро ба ў меди?анд ва ба ватани хеш бармегарданд
Дар рўзи ?аштуми баъди таваллуд ба кўдак ном мемонанд, хатна мекунанд ва дар рўзи чилум баъд аз таваллуд дар маъбади Байтулму?аддас русуми та?дим кардани ?аёти ?удак ба Худоро мегузаронанд.
Аз таъ?иби шо? ?ирод гурехта Марям бо Юсуф ?амро?и Исо ба Миср мегурезанд ва ба ?алил (Галилея) тан?о баъд аз вафоти шо? ?ирод бармегарданд. Ровиёни таърих давраи зиндагии то 18-солаг? «сукут ва хомўш?» гуфтаанд. Ч? хеле, ки дар ин?или Матто оварда шудааст, таъмидди?анда Я?ё (Иоанн Креститель) а?ли Байтулму?аддас ва Урдунро дар дарёи Урдун (Иордания) ?услу таъмид меди?ад ва мегўяд, ки «Ман шумоёнро бо об барои тавба таъмид меди?ам, вале он кас, ки пас аз ман меояд (Исо) аз ман тавонотар аст, ман сазовор нестам, ки кафшбардори ў бошам; Ў шумоёнро бо Рў?ул?удс ва оташ таъмид хо?ад дод». Исо аз ?алил омада бо Я?ё во мехўрад ва бо воситаи ў таъмид меёбад ва дар ?амин ?о рў?и худо? ба ў нозил мегардад. Ч? хеле, ки дар ин?или Матто оварда шудааст: «Ва Исо таъмид ёфт, дар?ол аз об баромад ва дар?ои осмон ба рўи ў кушода шуд ва Исо рў?и Худоро дид, ки чун кабўтаре нозил шуда, бар ў ?арор мегирад. Ва инак овозе аз осмон расид, ки мегуфт: «Ин аст Писари ма?буби Ман, ки ?усни тава??ў?и Ман бар Ўст!».
Исо чун дигар пай?амбарони Сом? мавриди сан?ишу имти?он ?арор мегирад. Иблис рў?и Исоро дар биёбон се маротиба меозмояд, вале шикаст мехўрад ва ноумед мешавад. Аз ?амин рўз?о таълимоти Исо о?оз меёбад. Ў дар гирди худ 12 шогирдон - ?аввориён (апостол)-?оро ?амъ мекунад ва пайравони бисёре пайдо менамояд. Таълимоти Исо ва ваъз?ои ў зидди форисиён-рў?ониёни я?уд? равона карда мешавад. Ч? хеле, ки дар ин?или Матто оварда шудааст, Исо мегўяд: «Он?о (форисиён) кўроне ?астанд, ки ба нобиноён ра?намо? мекунанд, агар кўре ба кўре ра?намо? кунад, ?ар ду ба чо? хо?анд афтод». Душмании рў?ониёни я?уд? нисбат ба Исо, ки ваъз?ои ў, ки бар зидди таълимоти он?о ва ?атто бар зидди баъзе аз а?ком?ои Таврот равона шуда буд, шиддат мегирад. Аз ваъз ва таълимот?ои Исо синедрони (органи олии динии я?удиён дар назди ?окимони рум?) я?удиён нороз? мешавад ва он?о ба таъ?иби ў шурўъ мекунанд.
Яке аз шогирдони Исо, Иуда Искариот хиёнат намуда, Исоро барои 30 тангаи ну?ра ба ?укумат мефурўшад. Синедрони я?удиён Исоро ба ?атл ма?кум мекунад прокуратори (?окими) рум? Понтий Пилат ин ?укмро тасди? менамояд ва Исо чун ?уломони исёнгар дар салиб ба ?атл расонда мешавад. Азияти Исо дар салиб 6-соат давом меёбад, баъди он ў вафот менамояд. ?ангоми вафоташ хусуфи (гирифтани) офтоб ба ву?уд меояду заминларзаи сахт мешавад, дар маъбади Байтулму?аддас худ аз худ пардаи ме?роб пора – пора мешавад. Шогирдони Исо ?асади ўро ба хир?ае печонда, ба ?ор мегузоранд ва дараромадго?и онро бо санг ма?кам мекунанд, вале рўзи дигар баъд аз дафн дар ?ор ўро дигар намеёбанд. Фариштае ба шогирдонаш хабар меди?ад, ки ў э?ё шудааст. Ни?оят баъд аз ин ?одиса Исо дар ?алил бо ёзда? шогирди вафодораш во мехўрад ва ба он?о васият мекунад, ки хал??оро ба дини ў даъват намоянд ва «… ба исми Падар ва Писар ва Рў?ул?удс таъмид ди?анд».
Дертар, дар ан?умани умуми?а?онии насрониён дар Никеяю Константинопол (асри IV), дастур оиди э?ёшав? ва зинда ба осмон рафтани Исо ва шахсияти ў чун рамзи дини насрония чун догмати асосии он ?абул ва тасди? мегардад. Бозгашти дуюмини Исо, мувофи?и таълимоти насрония, баъд аз ?иёмат ба ву?ўъ хо?ад омад.
Маълумот?о оиди Исо дар ин?ил?ои «Матто» (Матфей), «Мар?ус» (Марк), «Лу?о» (Лука), «Ю?анно» (Иоанн) оварда шудаанд. Ба?су мунозира?о оиди шахсияти Исо, писари Худо будан ё набудани ў, шахси таърихи ва ё афсонав? будан ё набудани ў, аз рўз?ои аввали пайдоиши насрония ибтидо гирифта, то рўз?ои мо давом менамояд.
Дар нати?а ин ба?су мунозира?о оид ба шахсияти Исо, ба пайдоиши ду равия: Асотир? ва таърих? оварда расонд. Намояндагони равияи асотир? ба шахси таърих? будани Исо шуб?а менамоянд, ба ?авли он?о маълумоти илм? оиди шахси таърих?, одами реал? будани Исо, ву?уд надорад.
Намояндагони равияи таърих? баръакс Исоро шахси во?еи медонанд. Он?о ин даъвояшонро бо он асоснок менамоянд, ки Я?ёи пай?амбар ва дигар ?а?рамонони ин?ил?, ки бо Исо вохўрдаанд, одамони во?еиянд. Дар во?еъ ?оло як ?атор сарчашма?ои таърихи ёфт шудаанд, ки мав?удоти Исоро чун шахси таърих? исбот менамоянд. Масалан соли 1971 дар Миср нусхаи рисолаи «?адимиён»-и Иосиф Флавий ёфт шуд, ки онро ус?уфи миср? Агапий дар асри Х китобат кардааст ва дар он оиди табли?отгари дини насрония Исо сухан меравад, вале дар ин асар оиди мў?иза?ои Исои масе? ягон сухан нест. Ин гуна мубалли?он бошанд дар он давра сад?о нафарро ташкил медоданд. Дарво?еъ мусулмонон Исои Масе?ро щахси таърих? медонанд, вале ўро на чун Худо ва Писари Худо, балки чун пай?амбар тавсиф менамоянд.
Намояндагони ин ду равия ?ам таърих? ва ?ам асотир? дар омўхтани матн?ои Библия ва ин?ил?о, ки ба аср?ои аввали пайдоиши насрония таалу? доранд, са?ми калон гузоштаанд. Дар замони мо бошад аксари диншиносони аврупо? Исои Масе?ро шахсияти таърихи медонанд.
Просмотр: 2185
Музыка способна оказывать известное воздействие на этическую сторону души; и раз музыка обладает такими свойствами, то, очевидно, она должна быть включена в число предметов воспитания молодежи.
© 2020 DURAHSHON.TJ. All rights reserved