Дата: 2015-10-30
?омеашинос? ?амчун илм сол?ои 40-уми асри Х1Х ба ву?уд омадааст. Он сол?о даврони хеле ноороми таърих? буданд. Ш?риши бофандагони Лион дар Фаронса, бофандагони Силезия дар Олмон, ?аракати чартист? дар Инглистон ва баъдтар соли 1848 ин?илоб дар Фаронса далел?ои ?олати б??ронии ?аёти и?тимо?, сиёсию и?тисодии он давр мебошанд.
Одатан дар давра?ои ноороми таърих ва дигаргуни?ои босуръат, ки дар ?аёти одамон ба амал меояд, талабот нисбат ба дониш?ое, ки раванди ояндаи ?омеаро пешг?? менамояд, меафзояд. Одамон ба савол?ои ?амъият дар кадом самт ?аракат дорад, кадом арзиш?ои и?тимоиро пазируфтан лозим, ма?оми худро дар ин раванд ч? гуна бояд дарёфт кард, мехо?анд, ?авоб ёбанд.
Аз таърих маълум аст, ки асосгузорони таълимоти марксист? Карл Маркс ва Фридрих Энгелс фаъолияти хешро ма?з ?амон сол?о о?оз намудаанд. Он?о ба анъана?ои ратсионалистии фалсафаи классикии немис ва та?рибаи сиёс?, иштироки хеш дар ?аракат?ои ин?илоб? такя намуда, ?алли масъала?ои и?тимоиро дар доираи сотсиализми илм?, ки санги ма?аки онро назарияи ин?илоби сотсиолист? ташкил медод, кор карда баромадаанд.
Гур??и дигари олимон О. Конт, Г. Спенсер, М. Вебер ро?и исло?оти ?аёти и?тимоии ?омеаро пеша намуданд. Он?о ?онибдори ро?и осоиштаи ?анги ша?рванд? меомад, он?о дар бораи бартараф намудани б??рони Аврупо, бар?арор кардани ?амдигарфа?м?, якдил? ва ва?дати гур???ои гуногуни и?тимо? фикр мекарданд. ?омеашинос?, ба а?идаи он?о, ?амон фишанге буд, ки тавассути он ?амъият ва ?одисоти вайро та?лил намуда, оиди исло?оташ тавсия?о матра? карда мешаванд. Асоси илмии исло?отро ба а?идаи он?о усули «позитив?» ташкил дода метавонад.
Сол?ои 30–40-уми ?арни Х1Х дар со?аи фан?ои табиатшинос? як ?атор назария?ою кашфиёт?ои нав ба ву?уд омаданд. Дар он давр ба сафи пеши рушд фан?ои физика, кимиё ва биология баромаданд. Кашфи сохти ?у?айра, ?онуни ба?о ва табдилёбии нер?, назарияи та?аввулотии намуд?ои Ч. Дарвин, аз ?умлаи кашфиёти бузурги он замон буданд. К. Маркс ва Ф. Энгелс ин кашфиётро ?амчун заминаи илм?-таби? барои бунёди назарияи материализми диалектик? ва таърихии худ истифода карданд. Барои О. Конт, Г. Спенсер, Э. Дюркгейм бошад, ин кашфиёт ?амчун замина дар э?оди илми ?омеашинос?, назарияи органикии рушди ?омеа, ки ба шарт?ои биология такя менамуд, хидмат карданд.
Барои ташаккули ?омеашинос? фа?ат замина?ои и?тимо?, илм?-таби? кифоя набуданд. Баробари ин, ташаккул ва рушди ?омеашинос? ба маводи та?рибав?, усул?ои самараноки тад?и?оти и?тимо? ниёзманд буданд. Услубшинос? ва усулиёти тад?и?оти ами?и ?омеашинос? дар зина?ои аввал аз ?ониби олимони табиатшинос кор карда шуданд. Масалан, ?ан?з дар аср?ои XVII–XVIII аз ?ониби олимон ?он Граунт ва Эдмунд Галлей усули ми?дории тад?и?и раванд?ои ?аёти и?тимо? э?од шуда буд. ?. Граунт соли 1662 ин усулро дар та?лили сат?и фавти а?олии ?омеа истифода бурдааст. Усули ми?дор?, ?амчунин, дар кори физик ва риёзидони номвар Лаплас «Очерк?ои фалсаф? дар бораи э?тимолият», ки вазъи мута?аррики ?ойгиршавии а?олиро баррас? менамояд, истифода шудааст. ?одиса?ои ибтидои асри XIX ба тад?и?оти та?рибавии ?омеашинос? такони бузург бахшид. Рушди босуръати ?аёти ?омеаи ибтидои асри XIX, ша?ришавии (урбанизатсия) ?аёти а?ол? талаботро ба ин тад?и?от дучанду сечанд афзуд.
Просмотр: 3394
Музыка способна оказывать известное воздействие на этическую сторону души; и раз музыка обладает такими свойствами, то, очевидно, она должна быть включена в число предметов воспитания молодежи.
© 2020 DURAHSHON.TJ. All rights reserved