Дата: 2015-09-11
Ро?еъ ба пайдоиши дин олимони зиёде фикру ан-дсша?ои худро баён намуда, ибора?ои гуногуни ма-даниро шар? дода замина?ои пайдоиши эъти?од?ои диниро дар давра?ои хеле ?адим муайян намуданд, ки ОН аз тарафи инсон?о ба ву?уд оварда шудааст. Дин ва эъти?од?ои он дар раванди ташаккули ?омеа аз дав-ра ба давра гузашта, инкишоф ёфтааст. Ибораи «дин» маънои парастишу итоатро дошта, ин вожа дар бай-пи мардуми Шар? маълум аст, ки онро дар Аврупо бо ибораи «религио» истифода бурда, ?аммаънои дин мс?исобанд. Маънои «религио» низ итоат ва ситоиш буда, миллат?ои гуногуни ?а?онро бо ?амдигар ме-пайвандад.
Аз ин р? яке аз сабаб?ои мав?удияти эъти?од?ои дин? аз тарафи инсон нафа?мидани баву?удоии ?оди-соту во?еоти табиат мебошад. Аз р?и ин гуна маълу-мот?о динро чунин маънидод намудаанд :
Дин як шакли шуури ?амьият? буда, доир ба пай-доиши оламу инсон ривоят мекунад. Дин бо аксари илм?ои ?амъият?: таърих, фалсафа, ахло?, фар?анг, равоншинос?, и?тимоиёт ва гайра?о ало?амандии зич дошта, пайваста бо ин илм?о ташаккул меёбад. Гарчанде, ки эъти?од?ои дин?ои гуногун аз тарафи мардуми олам ба ву?уд оварда шуда бошад ?ам, ?амаи он?о ба парастиши худои ягона бурда мерасонад.
Дар ?омеаи ибтидо? 3 намуди дин?ои ?адим дида мсшуданд:
Ин гуна фа?миш?о дар давра?ои ?адим аз дин?ои ?абилав?-?индуия, бра?мания, зардуштия, конфуция-г?, синтоизм ва ?айра?о бо?? монда, ?исме аз ин гуна ?а?онбини?о ба дин?ои ?а?он? низ гузаштаанд.
Дини буддо? -(Буддо -номи аслиаш шо?зода Сид-харта Гаутама) асри VI-V п.аз. м. дар ?инди ?адим арзи ву?уд кардааст.
Дини насронй - (Масе??) - асосгузораш (Исои Ма-се?) - асри I - и милод? дар Рим ба ву?уд омадааст.
Дини ислом - бунёдгузораш (Му?аммад пай?ам-бар) асри VI-VII дар ним?азираи Арабистон (ша?р?ои Мадина ва Макка) пайдо шудааст.
?ар яке аз ин дин?ои ?а?он? дорои дастури му-?аддаси фар?ангии хеш буда, ?ав?ари асосии он?о аз таълимот?ои ахло?ию фалсаф? иборатанд. Он?о мар-думро ба рафо?ат, нексиришт?, самимият, покизаг?, му?аббати ?а?и?й ва гайра?о ?идоят менамоянд.
Як гур?? олимон дину илмро ба ду дасти инсон ша-бо?ат додаанд, ки ?ар яке аз он?о дар пешрафти ?омеаи инсонй вазифа?ои худро и?ро мекунанд. Агар дин бе илм инсонро ба ?а?олати торикии ?уруфот ра?намун созаду илм бе дин мардумро ба дастории маданияти модд? тар?иб намояд, он га? дар байни мардум кинаву адоват?о зиёд мегарданд. Аз ин хотир набояд илмро аз дин ва динро аз илм ?удо кард. Тавассути илм мо самимияту му?аббати ило?иро дар ?ав?ари инсон ба даст меорем. Агар а?л, му?аббат ва самимияти офа-ридаи худованд бошад, пас ма?сули а?л илмест, ки мо онро дар зиндаг? истифода мебарем.
Масалан: агар таълимоти Кришно ва Мусо му?-?аи дарахт бошад, таълимоти Буддо, Зардушт ва Исо гули му??а ва пас таълимоти Му?аммадро ба меваи му??аю гул?о монанд кардан мумкин аст.
Ин маънои онро дорад, ки он?о ?амдигарро аз байн набурда, балки он?о ба таври табк? паи ?ам ме-оянд. Аммо аз ин бар меояд, ки ?ар як таълимоти нав давоми таълимоти пешина будааст. Байни он?о ?у-дой ва бегонаг? набуда, балки баръакс он?о давра?ои гуногуни тара??иёти як дин мебошанд. Он аввал дар шакли тухм? зо?ир шуда, баъд дар шаклиму??а ва гул акнун ба мар?илаи пухтани мева расидааст.
Табиист, ки ?а?и?ати Худованд болотф аз фа?ми-ши инсонист. Агар чаро?и дин хом?ш шгваду ?а?он фосиду вайрон гардад ва агар даст аз домаш илму до-ниш бардорему худро ба банди нодон? ва ва?шоният занем, сабаби гумро?ии мо мегардад. Дарнати?а ба ?ар гуна хато ва гуно? гирифтор хо?ем шуд.
Дастовард?ои бузурги фар?анг? ва кацфиёт?ои илмии олимони ?а?он ба он оварда мерасонад, ки мардуми башарият аз он дастовард?о ба?раманд га-шта ба комёби?о муваффа? гарданд ва мушвдлот?ои ?омеа ва зиндагии хешро бартараф намоянд. Хсар?ои адибону донишмандону санъаткорони зиёде бамонан-д? Р?дак?, Фирдавс?, Фороб?, Берун?, Сино,Саъд?, Борбад, Гес?, Бомшод, Менделев, Нютон, Гшилей. Дарвин, Шекспир, Маркс, Ломоносов, Рафоэлло, Ле-онардо-да-Винч ва дигарон ба пешрафти маданият, илму тамаддуни тамоми башарият ?иссаи бени?оят калон гузоштаанд. ?ои таа??уб нест, ки ислом оила-ро ?амчун во?иди асосии и?тимой дар ?омеаи ислом? ?исоб мекунад ва таъкид менамояд, ки ташкили оила барои ?ар як инсон масъулияти ?идд? мебошад.
Шариати ислом барои он, ки аъзои оила дар зин-дагй ба некр?з? ва хушбахт? муваффа? шаванд, муно-сибат?ои оилавиро ба таври да?и? муайян кардааст. ?у?у?и к?дакон ?амчун бунёдкорони ?омеа дар оянда ба таври махсус ?айд шудааст.
Ислом ?амчун дини осоиш масъала?ои танзим ва ташкили оиларо барои м?ъминон ?ама?ониба ва бо як ?исси дилс?зй баррас? намуда, танзимро аз ?и?ати инфирод?, рифо?? ва и?тимо? ?аматарафа дастгир? мекунад, ки ин ?о танзими таваллуди к?дак истисно намебошад.
То?икистони муосир чун дигар ?ум?ури?ои Осиёи Марказ? дорои анъана, расму русум, суннат?ои мил-л? ва дин? буда ба а?олии он серфарзанд? хос аст. 22 % а?олии ?ум?урии То?икистон занони синну соли ?обили таваллуд (аз 16 то 49 сола) мебошанд. Ба ?ар сад нафар а?ол? 19,2 нафар афзоиши табии а?ол? ба мушо?ида мерасад. Хушбахтона бо дастгирию к?ма-ки бевоситаи сарвари ?ум?урии То?икистон Эмома-л? Шарифович Ра?монов бо ма?сади гирифтани пеши ро?и фавт?ои бема?али модарону к?дакон ва солим-гардонии а?олии кишвар ?укумати ?ум?урии То?и-кистон барномаи миллии «Танзими оила ва ?у?у?»-ро бо ?арори худ та?ти № 483 аз таърихи 2 декабри соли 1999 ?абул намуд, ки он бисёр бомаврид ва шоистаи дастгирии ?амагон аст.
Мутаассифона ?ан?з ?ам дар кишвари мо ашхо-сони ноого?у бадхо? ва ?увва?ои мутаассиби хурофот ёфт мешаванд, ки икдоми неки ?укумат ва Вазорати тандурустии кишварро шояд нодуруст фа?мида, зид-ди маз?абу дини мубини ислом баромад намуда, садди ро?и амалигардонии он дар мамлакат мешаванд.
Просмотр: 3811
Музыка способна оказывать известное воздействие на этическую сторону души; и раз музыка обладает такими свойствами, то, очевидно, она должна быть включена в число предметов воспитания молодежи.
© 2020 DURAHSHON.TJ. All rights reserved