Дата: 2016-04-28
1. Хадаф ва вазифа?ои итибот
2. Намуд?ои асосии иртибот
3. Унсур?о ва мар?ила?ои асосии ?араёни иртибот
4. Самаранокии иртибот дар низоми идоракун?
С.1. ?ар як ро?бар на?ши иртиботии худро нисбати фаъолияти тобеон амал? намуда, дар ?абули ?арор?ою и?рои во?еии функсия?ои асосии идоракун? (на?шагир?, ташкил, мотиватсия ва назорат) бояд фаъолона ширкат варзад.
Калимаи «коммуникатсия » аз истило?и лотинии «сommunis» гирифта шуда, ба забони то?ик? иртибот мебошад.
Та?вилгарони иттилоот ?амеша саъю кўшиш мекунанд, ки бо ниёзманди иттилоот дар робита ё пайвастаг? бошанд. Аз ин рў, иртиботро на тан?о бо иттилоот, балки тавассути ягон рамз ё нишона ба дасти истифодакунандагони он метавон расонид.
Дар ?араёни идоракун? истифодаи иттилооти мукаммалу са?е? на?ши бузург мебозад. Иттилоот воситаи му?ими ба фаъолияти тобеон таъсир расонидани мене?ерон аст. ?амаи намуд?ои фаъолияти идоракун? дар зина?ои гуногуни он бе истифодаи о?илонаи иттилоот самараи дил?о? намеди?анд. Аз ин ли?оз, дар низоми мене?мент иттилоот ва иртибот маф?ум?ои бо ?амдигар хеле наздик бошанд ?ам, вале фар? ?ам доранд. ?араёни иртибот – ин мубодилаи иттилоот дар байни ду субъект, шахсони ало?ида ё гурў?и одамон мебошад.
Дар раванди фаъолияти худ ро?барону мене?ерон бо сели зиёди иттилоот сару кор доранд. Мубодилаи иттилоот, ки ба ташкили босуботи ?араёни идоракун? ба таври муста?им таъсир мерасонад, иртиботи самаранок ба ?исоб меравад. Вобаста ба ин мене?ери пурсамар – ро?баре мебошад, ки аз ми?дори зиёди иттилоот тан?о заруртаринашро ба манфиати кор?она инти?об ва истифода менамояд.
Иртибот дар мене?мент барои та?ия ва таъмини и?рои ?арор?ои идоракун? аз мубодилаи иттилоот о?оз меёбад.
Барои гузориши ма?сад?ои муайян дар назди кор?она ма?з сифати мубодилаи иттилоот таъсири ?идд? мерасонад. Аз ин бармеояд, ки самаранокии фаъолияти кор?она аз судмандии иртибот вобастаг? дорад.
Иртибот дар кор?она ?ангоми робитаи ро?барон бо тобеон, дар ?аласа?ои кор?, гуфтугў?ои телефон? ва тартиб додани ?у??ат?ои кор? истифода мешавад ва тамоми па?лў?ои фаъолияти ?о?агиро фаро мегирад.
?адаф?ои асосии иртибот дар низоми мене?мент чунинанд:
таъмини мубодилаи самараноки иттилоот дар байни субъект ва объекти идоракун?;
такмили муносибат?ои байнишахс? дар ?араёни мубодилаи иттилоот;
ташкили шабака?ои иттилоот? барои мубодилаи иттилоот байни коргарони ало?ида ва гурў??о, ?амо?ангсозии вазифа?о ва фаъолияти он?о;
танзим ва ?оба?огузории иттилоот.
Иртибот ?амчун омили му?ими идоракун? ба ташкили самараноки иттилоот бо ма?сади идоракунии ?араён?ои навовар? мусоидат менамояд.
Иртибот дар мене?мент вазифа?ои зеринро и?ро мекунад:
муайянкун? ва на?шагирии э?тиё? ба иттилооот барои ?ар як зинаи ало?идаи идоракунии кор?она;
ташкили таъмини иттилоотии низоми идоракун? дар кор?она;
ташкили ро??ои самарабахши ?араёни та?ия ва и?рои ?арор?ои идоракун?;
истифодаи технология?ои иттилоотии пеш?адам дар раванди татби?и навовари?о;
?амо?ангсоз? ва назорати ?арор?ои идоракун?, таъмини тартиботи и?рои супориш ва на?ша?о дар кор?она;
та?ия ва ?ор? намудани сиёсати ягонаи илм?-техник? дар бобати имконияти истифода бурдани технология?ои иттилоотии муосир дар ташкили самараноки низоми идоракун?.
С.2. Иртиботро одатан ба ду гурў? ?исмат мекунанд:
иртиботи байни кор?она ва му?ити берунии он;
иртиботи байни зина?ои идоракун? дар дохили кор?она.
Ба гурў?и якуми иртибот он иттилооте шомиланд, ки бо му?ити берун? пайвастагии ду?ониба доранд. Аз таъсири омил?ои му?ити берун? э?тиё?и кор?она ба иттилоот ва навъ?ои он муайян мегардад. Ба он?о иттилоот тавассути васоити ахбори умум, та?вилгарони мол, истеъмолгарон, идора?ои назорати сифати ма?сулот, ма?омоти танзими давлат?, гурў??ои сиёсиву и?тимо? ва ?айра дохил мешаванд.
Кор?она барои иртибот бо му?ити атроф аз восита?ои гуногун истифода мебарад. Масалан, бо истеъмолгарон он?о бо ёрии барнома?ои маркетинг? ва табли?от? робита мекунанд, ки дар пайванди он?о омўзиши вазъи бозор бо ёрии сохтор?ои махсуси ?о?агидор? ба ро? монда мешавад. Риояи меъёр?ои танзими давлат? як тартиби хаттии пешни?оди ?у??ат?оро дар назар дорад.
Ба гурў?и дуюм, иртиботи байни зина?ои идоракун? ва ?исмат?ои кор?она дохил мешаванд. Мисоли равшани ин гуна иртибот – ало?аи ро?бар бо тобеон, байни сохтору бахш?ои гуногуни кор?она, ро?бар ва гурў?и кор?, иртиботи ?айрирасм? ва ?. мебошанд.
Иттилоот дар байни зина?ои идоракунии кор?она дар ча?орчўбаи иртиботи умум? па?н мешавад. Он бо ду ро? ба амал меояд. Якум, аз боло ба поён, яъне агар иттилоот аз зинаи боло? ба поён? та?вил гардад. Бо ин ро? зина?ои болоии ро?барикунанда ба тобеан доир ба масъала?ои ?ор?, вазифа?ои мушаххас, тавсия?о, супоришот ва ?айра пайваста маълумоти хатт? ё шифо?? мефиристонанд.
?айр аз ин, кор?она?о ба иртиботе ниёз доранд, ки он?о аз зина?ои поён? ба зина?ои болоии идоракун? бояд та?вил дода шаванд. Масалан, маълумот нисбати воридоти ашёи ?ом, ми?дори коргарон, норасоии восита?ои техник? ва ?айра.
Та?вили иттилоот аз зина?ои поён? ба сохтор?ои боло? метавонад ба фаъолияти кор?она таъсири назаррас расонад. Мубодилаи иттилоот аз поён ба боло дар шакли ?исобот ва ?ар гуна дар?осту пешни?одот сурат мегирад. Масалан, кормандони бахши ти?оратии кор?она тарзу усули нави фурўши ма?сулотро тар?рез? намуда, ин гуна фикру а?идаро бо ро?и мукотибаи хатт? арз мекунанд. Дар навбати худ ро?бари шўъба ин и?домро ба ро?бари кор?она пешни?од мекунад.
Барои ?амо?ангсозии вазифа?о ва амалиёт дар байни ?исмат?ои гуногуни кор?она мубодилаи мунтазами иттилоот зарур аст. Аз ин рў, ми?дори зиёди иттилоот байни ?исмат?ои ало?идаи кор?она бо тарзи мубодилаи уфу?? ирсол мегардад. Бо ин ро? фаъолияти гурў??ои кор? оиди назорати харо?от, та?сими захира?о, усул?ои нави исте?солот ва фурўши ма?сулот ?амо?анг сохта мешавад.
Ро?барони сохтор?ои мухталифи кор?она ?амдигарро доир ба ?ор? намудани техникаю технологияи нав, бо ро??ои бе?тарини иртиботию иттилоот? хабардор месозанд. Ба ?айр аз ?амо?ангсозии амал?о, иртиботи уфу?? боиси ?ор? шудани муносибат?ои баробар?у?у?? дар байни бахш?ои ало?идаи кор?она мегардад, ки дар нати?а ба фаъолияти он таъсири мусбат мерасонад.
Иртиботи ро?бар-тобеон.
Он?о ба тарзи иртиботи амуд? дохил шаванд ?ам, як гурў?и нисбатан муста?ил ?исоб меёбанд, чунки ба ?араёни исте?солот ва муомилот таъсири муста?им доранд. Мубодилаи иттилоот байни ро?бар ва тобеон басо гуногуншакл буда, бо усул?ои фаъолият, самаранокии кор, ?авасмандкун?, такмили ?обилияти тобеон, пешни?оду шикоят?о, нати?а?ои кор ва ?айра вобастаанд.
Иртибот байни ро?бар ва гурў?и кор?.
Азбаски тобеон ба гурў??ои кор? мутта?ид шудаанд, иртиботи ро?бар бо он?о барои ба даст овардани самаранокии идоракун? зарур аст. Иштироки ?амаи аъзои гурў? дар мубодилаи иттилоот имконият меди?ад, ки муносибати ро?бар ва гурў??о дуруст ва ма?саднок ба ро? монда шавад.
Иртиботи ?айрирасм?.
?айд кардан ?оиз аст, ки ?амаи он намуд?ои иртиботе, ки дар боло овардем, иртиботи расм? ?исоб меёбанд, яъне он?о бо назардошти сиёсат, ?оида?о ва дастур?ои хизматии кор?она бо истифодаи шабака?ои расм? ба амал меоянд.
Иртиботи ?айрирасм? риояи бечунучарои ?оида?ои умумии кор?онаро сарфи назар мекунанд. Он?о бо ро?и низоми муайяншудаи муносибат?ои шахсии байни кормандони кор?она зу?ур меёбанд.
Шабака?ои иртиботи ?айрирасмии кор?она аз он сабаб пайдо мешаванд, ки коргарон кўшиши донистани он иттилотеро доранд, ки онро бо ёрии иртиботи расм? ба даст оварда наметавонанд.
Низоми иртиботи ?айрирасм? метавонад овоза?оеро тавлид созад, ки он?о ба самаранокии фаъолияти кор?она таъсири манф? расонанд. Бо воситаи иртиботи ?айрирасм? кормандон иттилооти зиёд, ба монанди ихтисор кардани вазифа?ои кор?, чора?ои нави ?азоди??, та?йирот дар сохтори кор?она, истеъфои ро?барон, муносибати оилавии шахсони ало?ида ва ?айраро метавонанд ба даст оранд.
Тад?и?оти ?удогона нишон доданд, ки аксар ва?т иттилооти бо воситаи иртиботи ?айрирасм? па?ншуда ба ?а?и?ат наздиканд. Ду ну?таи назар оиди аз байн бурдани ин сарчашма?ои иттилоот? ву?уд доранд:
па?н намудани то ?адди имкон ми?дори зиёди иттилоот тавассути шабака?ои иртиботи расм?;
дастгирии шабака?ои иртиботи ?айрирасм? ва дохил намудани мене?ерон ба ин шабака?о барои ало?а?ои баръакси иттилоот?.
Дар як ?атор маврид?о, фикру а?ида?ои дар гурў??ои ?айрирасм? пайдошуда тавассути шабака?ои ?айрирасм? ба маълумоти ро?бар мерасанд, ки имконияти ?абули ?арор?ои дуруст ва ё бартараф намудани ?олат?ои низоиро фаро?ам меоваранд.
С.3. Аз он ки иттилоот ?амаи самт?ои фаъолияти кор?онаро фаро мегирад, пас маълум мешавад, ки самаранокии фаъолияти он аз бисёр ?и?ат бо самаранокии ?араёни иртибот вобаста аст. Вале аксар ва?т дар кор?она?о дар раванди ?араёни иртибот иттилоот та?риф мегардад ва ё нодуруст ?абул карда мешавад. Сабаб дар он аст, ки иттилоот ба дасти ниёзманд ба зуд? ва пурра намерасад.
Дар раванди мубодилаи иттилоот ?арду тарафи манфиатдор на?ши му?им мебозанд. Самаранокии мубодилаи иттилоот тан?о ?амон ва?т таъмин мегардад, ки агар як тараф онро дуруст та?вил намояд ва тарафи дигар онро ани? тафсир кунад. Аз ин рў вазифаи асосии ?араёни иртибот ин таъмини дуруст та?вил намудан ва ?абул кардани иттилоот мебошад.
?араёни иртибот тарзи мубодилаи иттилоотии байни ду ва ё зиёда шахс мебошад.
Барои дуруст фа?мидани мо?ият ва мазмуни ?араёни мубодилаи иттилоот ва шарт?ои самаранокии он донистани мар?ила?ои асос? ва унсур?ои таркибии он во?иб аст.
Дар ?араёни иртибот чор унсури зеринро аз ?амдигар фар? бояд кард (на?шаи 8.1.):
1.Та?вилгар – шахсе, ки фикру андешаро тавлид месозад, иттилоотро ?амъ меоварад ва онро та?вил менамояд.
2.Хабар – мо?ияти иттилоот, ки бо тарзи шифо?? ва ё бо ёрии рамз?о та?вил дода мешавад.
3.Шабака – воситаи асосии та?вили иттилоот.
4.?абулкунанда – шахсе, ки иттилоот ба ў таъин шудааст, онро ?абул ва тафсир мекунад.
На?шаи 8.1. Унсур ва мар?ила?ои ?араёни иртибот
Дар ?араёни иртибот та?вилгар ва ?абулкунандаи иттилоот бо мар?ила?ои зерин ало?аманд мегарданд:
тавлиди фикру андеша;
инти?оби шабакаи та?вили иттилоот;
та?вил;
тафсир.
?араёни иртибот бояд дар муддати кўто?тарин сурат гирад, вале мумкин аст, дар баъзе ?олат?о душвор? ?ам пайдо гардад.
Тавлиди фикру андеша. ?араёни иртибот аз инти?оби иттилоот, яъне тавлиди фикру андеша о?оз меёбад. Та?вилгар бояд донад, ки кадом хабар та?вил мегардад. Дар ?амин мар?ила пайдо шудани мушкилот ?ой дорад, зеро бархе аз ро?барон масъаларо боди??ат наомўхта, иттилооти ?омро та?вил мекунанд, ки ягон манфиат намебахшад.
Барои он ки мубодилаи иттилоот самаранок гардад, омил?ои зиёди ?олатиро бояд ба назар гирифт. Масалан, агар ро?бар ?о?ад, ки оиди нати?а?ои кор мубодилаи иттилоот намояд, вай бояд ани? донад, ки сухан доир ба тараф?ои мусбат ва манфии корманди ало?ида ё гурў?и одамон меравад. Дар ин ?олат тан?о тавсиф ва ё тан?о тан?ид кардан шояд дуруст набошад.
Инти?оби шабакаи та?вил. Дар ин мар?ила фикрро бояд нахуст ба хабар табдил дод (бо ёрии рамз?о, калима?о, имову ишора, о?анги гуфтор ва ?.). Рамзгузор? фикрро ба хабар табдил меди?ад.
Шабакаи та?вили иттилоот бояд бо намуди инти?обкардаи рамз мувофи? бошад. Шабака?ои маъмултарин – ин?о та?вили шифо??, мавод?ои хатт?, восита?ои электронии ало?а, почтаи электрон?, факс, телекс ва ?. мебошад.
Инти?оби воситаи иттилоот бояд тан?о бо як шабака ма?дуд набошад. Истифодаи ми?дори зиёди восита?ои иртибот имконият меди?ад, ки иттилоот ?ар чи зудтар ?абул гардад. Агар ро?бар як маълумотро шифо?? та?вил намояд ва тарзи хаттии онро низ пешни?од намояд, самаранокии механизми иртибот? бештар мешавад. ?айд кардан бомаврид аст, ки ?амаи иттилоотро ?атт? та?лил намудан шарт нест, чунки он?о боиси зиёд шудани сели ?о?азу ?о?азтавлидгароии бефоида мегардад ва идоракун? дар ин маврид равияи самарабахшиашро гум мекунад.
Та?вил. Дар ин мар?ила та?вилгар бо шабакаи инти?обкардааш иттилооти заруриро ба ?абулкунанда мерасонад. Бояд зикр намуд, ки баъзан та?вилро ?амчун ?араёни пурраи иртибот? ?абул мекунад. Аммо дар асл, тавре ки фа?мидем, он тан?о як мар?илаи му?ими иртибот ?исоб меёбад. Ро?бар дар ин мар?ила бояд иттилоотро ани? баён намояд ва барои са?е? расидани он ба ?абулкунанда муста?иман мусоидат кунад.
Самаранокии иртибот аз тавлиди бомавриди фикру андеша, ма?орати дурусти инти?об намудани шабакаи та?вил ва ба ?абулкунанда расонидани он аст.
Тафсир. ?абулкунанда маълумотро ?абул намуда, онро тафсир мекунад. Дар ?араёни тавсир рамз?ои та?вилгари иттилоот ба фикр?ои ?абулкунанда табдил меёбад. Агар рамз?ои ирсолкунанда бо ?абулкунанда мувофи? ояд, он го? ?абулкунанда ба маънои фикри ирсолкунанда сарфа?м меравад. Бо ин амалиёт ?араёни мубодилаи иттилоот ба итом мерасад, вале дар он ?олат, ки фикри дуруст маънои баръаксро ба миён наоварад.
Ало?а?ои баръакс. Барои тасди?и нати?а?ои нигарон? ?атман ало?а?ои баръакс зарур мебошад. Бо воситаи ин гуна робита?о та?вилгар ва ?абулкунандаи иттилоот на?ш?ои иртиботии худро иваз мекунанд. Акнун ?абулкунанда ба та?вилгари маълумоти ?авоб? табдил меёбад, ки бо тартиби баръакс ?амаи мар?ила?ои ?араёни иртиботиро дар бар мегирад.
Ало?а?ои баръакс имконият меди?анд, ки то ч? андоза дуруст ?абул шудани маълумоти аввала муайян карда шавад. Бо воситаи ало?а?ои баракс самаранокии ?араёни мубодилаи иттилооти идоракун? баланд мегардад. Ало?аи баръакс воситаи кам намудани нофа?ми?ое мебошад, ки дар ?араёни иртибот бо ро?и та?рифи иттилоот ба амал меоянд. Сарчашма?ои та?рифи иттилоот гуногун мебошанд ва он?оро дар зер шар? меди?ем.
С.4. Тавре, ки дар боло ?айд намудем, иртибот дар ?амон ?олат самаранок мегардад, ки агар ?абулкунандаи иттилоот маънои онро дуруст ва айнан дарк намояд. Дар акси ?ол иртибот нати?аи матлуб намеди?ад.
Омил?ое, ки имконоти самара бахшидани иртиботро паст мекунанд, монеа?ои иртибот? номида мешаванд. Монеа?ои иртибот? ба макро – ва микромонеа?о ?исмат мешаванд. Микромонеа?о иртибот? ба тамоми ?араёни иртибот ва фаъолияти кор?она садди ро? мегарданд. Ба ин гуна монеа?о та?рифи иттилоот, талабот ба иттилооти мураккаб, ба сат?и байналхал?? баромадани робита?ои кор? ва болоравии на?ши забон?ои ?ори?? дохил мешаванд. Микромонеа?ои иртибот? – муносибати та?вилгари иттилоот нисбати ?абулкунандаи он ва баръакс, набудани ало?аи баръакс дар ?олат?ои мушаххаси кор?ои нисбатан хурд ба сифати иртибот таъсири манф? мерасонад.
Монеа?о дар ро?и ташкили иртиботи байнишахс?
Новобаста аз гуногунии усул?ои иртибот, тиб?и тад?и?оти олимони ?ори?ию ватан? ро?барон аз 50 то 90% ва?ти худро ба мубодилаи байнишахсии иттилоот сарф мекунанд.
Дар ро?и амалигардонии иртиботи байнишахс? баъзан монеа?ое пеш меояд, ки бо нодуруст ?абул намудани иттилоот, ало?аи баръакси ?айри?аноатбахш, гўш надодан ба а?идаи тарафи му?обил вобастаг? доранд.
Монеаи па?ншудатарин дар ?араёни иртибот – ин нодуруст ё ?алат дарк намудани мазмуни иттилоот аз ?ониби ?абулкунанда мебошад.
Одамон вобаста ба сат?и дониш, малака ва та?рибаи ?аётиашон иттилоотро гуногун ?абул мекунанд.
?исми зиёди иттилоот бо ро?и шифо??, бо воситаи ишора ва о?анги овоз та?вил мешавад. Аз ин рў, дар иртибот на тан?о ч? гуфтан, балки ч? тавр гуфтанро низ бояд ба эътибор гирифт.
Омили дигаре, ки ба самаранокии мубодилаи иттилоот таъсири манф? мерасонад, ало?аи баръакси ?айри?аноатбахш мебошад. Мав?уд будани ало?аи баръакс нофа?ми?оро дар ?араёни иртибот аз байн мебарад.
Монеаи дигар дар ?араёни иртибот – ин надоштани ма?орати шудани тарафи дигар аст. Ма?орати ба сухан?ои дигарон бо самимият ва хеле боди??ат гўш кардан ба ро?бар шарту зарур аст. Вале баъзан дар амал чунин ?олат?о мешавад, ки ро?бар худро чунон вонамуд мекунад, ки ба суханони ?амсў?баташ маро? дорад. Дар асл бошад, фикру хаёли ў дар ?ои дигар аст. Боди??ат гўш кардан ба суханони шахси гўянда ё ?амсў?бат заруртарин сифати мене?ери пурсамар ?исоб меёбад. Агар ро?бар кормандонро боди??ат гўш кунад, он го? вай доир ба шар?и пурраи масъала ди??ат меди?ад ва самаранокии ?араёни иртибот баланд мегардад.
Ба ?айр аз боди??ат гўш карда тавонистан боз як ?атор восита?ои дигари судманд низ мав?уданд, ки барои баланд бардоштани самаранокии иртиботи байнишахс? истифода мешаванд. Ба ?атори он?о шомиланд:
пеш аз та?вили иттилоот омўзиши ами?и фикр;
?амеша ба душвори?ои имконпазири забон? тайёр будан;
ба ?усни забон, о?анги гуфтор, имову ишораи худ ди??ат додан;
ба ?иссиёти тарафи дигар а?амияти ?идд? зо?ир намудан;
кўшиши баву?удории ало?аи баръакс.
Монеа?ои иртибот? дар кор?она
Такмили ма?орати муносибат намудан бо одамон самаранокии ?араёни идоракуниро одатан баланд мебардорад. Вале дар ро?и мубодилаи иттилоот дар кор?она монеа?ое пайдо мешаванд, ки бо мо?ияти иртиботи байнишахс? ягон ало?аманд? надоранд. Дар ин маврид, ро?бар бояд монеа?ои ?ангоми мубодилаи итттлоот дар кор?она пеш меомадаро хуб донад ва садди ро?и он?о гардад.
Та?рифи иттилоот. Яке аз монеа?ои па?ншудатарин дар ро?и иртиботи кор?онав? ин та?рифи иттилоот мебошад. Та?рифи иттилоот иллат?ои гуногун дорад. Баъзан ин гуна монеа?о бар?асдона набуда, ба душвори?ои муносибат?ои байнишахс? вобастаанд. Вале та?рифи бар?асдона ?ам метавонад ?ой дошта бошад. Агар ?абулкунанда бо иттилоот роз? набошад, вай барои ?адаф?ои хеш маънои онро дигар мекунад.
Ми?дори зиёди иттилоот низ метавонад монеаи иртиботи самаранок гардад
?айри?аноатбахш будани сохтори кор?она низ метавонад монеаи иртибот? гардад.
Муносибат?ои ?айри?аноатбахш байни ?исмат?ои таркибии кор?она, ?олат?ои низо? дар байни он?о ва кормандони ало?ида низ ба ?араёни иртибот? таъсири манф? мерасонанд.
зимни на?шагирии иртибот масли?ати дигаронро низ ба назар гиред;
ди??ати асосиро ба мазмуни иттилоот равона созед;
имконотеро истифода намоед, то иттилоот ба ?ои таъиншуда са?е? расад;
ч? тавр ?араён доштани иртиботро аз назар дур накунед;
иртиботро на тан?о ба имрўз, балки ба фардо низ бар?арор намоед;
кўшиш намоед, то кор?ои Шумо бо сухан?оятон мувофи? афтад;
ма?орати гўш кардани тарафи дигарро сай?ал ди?ед;
пайваста кўшиш кунед, ки монеа?ои забон? надошта бошед.
Просмотр: 3959
Музыка способна оказывать известное воздействие на этическую сторону души; и раз музыка обладает такими свойствами, то, очевидно, она должна быть включена в число предметов воспитания молодежи.
© 2020 DURAHSHON.TJ. All rights reserved