Агар ?оидаи одоби муоширатро бо шакли муайян ифода намоем, он го? аз он ягонагии ду тараф иборат аст: пеш аз ?ама ахло?и одоб?, ки меъёр?ои ахло?иро ифода мекунад: боилтифот? (дидадаро?), боадаб?, табии будан, шаъну эътибори худро ниго? доштан, аз рўи одоби муошират муносибат кардан ва ба ?оида?ои зебо?, ки ба зебо? ва нафосоти тарзи рафтор мутоби? аст, амал намудан аст.
Нико? ва оила яке аз му?имтарин ?аб?а?ову тараф?ои а?ло? мебошад, ки он муносибат?ои зану шав?ари ва хешу табориро дар бар мегирад.
Ма?оми нико? ва оила дар ?аёти ?амъият шакл?ои таърихии он?о, бо шароити и?тисодии ?амъият, сохтори муносибат?ои ?амъият? ва инкишофи тамадуни ?амъият? ва боз бо маданият муайян карда мешуд.