Дата: 2016-04-27
1.Шахсият ва ма?оми он дар ташкилот
2.Баланд бардоштани сат?и худба?оди?и ва худифодагири дар ташкилот
3.Идоракунии арзиш?ои шахсият ва инкишофи босуботи ташкилот
1.Шахсият ва ма?оми он дар ташкилот
Шахсият объекти омўзиши илм?ои гуногун аз ?абили фалсафа, сотсология, илм?ои сиёс?, психология, мене?мент ва ?айра мебошад. ?ар со?аи илм ба шахсият назари ?оса дорад. Мо низ мо?ият, хусусият?о ма?ом ва на?ши шахсро аз ниго?и фаолияти ме?нати ва ро?бари дар мене?мент мавриди омўзиш ?арор ?охем дод.
Раваншинос Е.В.Шаро?ов инсонро ?амчун мав?удоти биосотсиали муарифи менамояд, ки ?обиляти сухангўи, фикрони, ?отирот ва ирода дошта, метавонад дар раванди ме?нат ?амчун олот истифода гардад. Ин ?обиляти махсус ва ?оса мероси набуда, балки дар рафти зиндаг? ва аз худ намудани маданияти таърихи, ташшакул меёбад.
Шуурноки, ?обиляти дарки масъала, сухангўи, ?иссиёт, ирода ва ?айра?о, ки рафти ?аёт ташшакул меёбанд, шахсиятро ?амчун мав?удоти биологи ва дар як ва?т нати?аи фаолият ва мо?ияти и?тимо? муарифи менамоянд, яъне дар инсон ин омил?о минбаъд, саро?оз ба ?исоб меравад ва ?ар дуи он баробар?иматанд.
Шахсият — хамчун мо?ияти и?тимо?-ру?ии одамон дар ?араёни ташшакули шуурноки ва рафтор, та?рибаи таърихии фаолияти одамон ташаккул меёбад.
Шахсият – бештар маф?уми и?тимои буда, дар он ?увваи бузурги донисташавандагии табии ва таърихи ву?уд дорад.
Хусусияти фаркунандаи шахс дар ташкилот пеш аз ?ама дар он мебошад, ки дорои ?осияти физиологи ва ру?ии фарди мебошад. Фарди будани ?обилят, аслан фикрон?, бовар?, ирода, хислат, табъ, рафтор ва умуман, хусусияти ?оси атои ило?иба ?ар кас, ки мардуми то?ик онро «файзу баракат», ё «пою ?адам » меноманд, дар ташкилот баръало ?ис карда мешавад. Бо ибора?ои хал?и «Ду ро?бари якхела намешавад», «Касе ?ои дигареро гирифта наметавонад» ва ?айра.
Аслан шахсият гуфта, одамонеро меноманд, ки мав?еи муаяни фаоли ?аётиро дошта, «худро» ба ?омеа муарифи карда метавонад.Аз дигар тараф, шахсият будан, инти?об намудан вобаста аз ?увваи ?иссаи дохила ва иродаи бо ?увваи шахси буда, ?арорро му?окима карда оиди и?рои он дар назди худ ва ?амъият ?авобгар мебошад.
Инкишофи шахсият – амри зарур аст. Он имкон меди?ад, инсон?о и?тидории зе?нии худро пурра истифода намуда, ба ?омеа нафъи зиёде биёранд. Шахсият ин натан?о барои комил гаштани хеш, балки барои амали гардонидан ва ба дигарон додани дониш шароит пайдо менамояд. Аз тарафи дигар, шахсият ма?з ?амон ва?т шарафманд мегардад, ки агар ў дониши худро дар амалияи ?амъияти истифода намояд.
Одамон аз хурди худро ба атрофиёни хеш, шахсият?ои бузург, ?унармандон, варзишгарон, сиёсатмадорон, олимони ?иёс намуда, оиди зе?н, намуди зо?ири, саломати, ма?оми ?амъият хулоса мебароранд ва орзу низ менамоянд, ки ба сат?и ин шахс?о бирасанд. Чунин муносибат шакли худба?оди?и буда, ?ар як фард дар бораи хеш хулосаи зарури мебарорад. Ма?з ?амон шахсе, ки ба худ ба?ои дуруст дода, метавонад ?обиляти худшиносиро пайдо карда, м?ксадгузории дуруст намояд. Яъне шахсе ма?оми худро дуруст ташхис менамояд, имконияти намудани пешомади инкишофи хешро пайдо месозад. Чунин хусусиятро ?амчун «худэ?тиром?» ва ё «э?тироми худи» низ мефа?манд. Пеш азонки касеро ба?огузори менамоем, худро ба?о дода тавонем. Дар он ва?т ба дигарон низ ба?ои мувофи? дода метавонем. Ма?з чунин талабот дар ташкилот зарур буда, пеш аз оне ки ?ароре ?абул карда шавад, и?рои он бояд дар назар дошта шавад.
Унсури дигаи худшинос? адолатпараст? мебошад. Ин хислат аввалин нисбат ба худ ва баъдан ба нисбати дигарон истифода гардад.
Бояд ?айд кард, ки дар ташаккули сифат?ои худшинос?, худба?оди?? ва худ э?тиром? омил?ои зиёде таъсир мерасонанд, ки ба мо аз давраи кудак? маълуманд.
— Муносибати волидайн
— Мав?еи шумо дар байни ?амсолон
— Муносибати устодони мактаб
— Муносибати а?ли де?а, ма?алла ва но?ия
2.Баланд бардоштани сат?и худба?оди?? ва худифодагири дар ташкилот.
Чандин сол боз маънои калимаи «ман» ме?вари захиравии рафтори одамон ба?огузори меёбад.
Алфред Лорд Теннисон гуфтааст: «?укумронии болои аз се чиз сарчашма мегирад: муносибат ба худатон, худназорати ва худшинос?»
Худба?оди?иро ?амчун асоси?обилятнокии э?сосоти ва зе?ни, ки барои бурбори?ои ?аёт таъсири калон мерасонад, ?исоб менамоянд. Дара?аи инкишофи э?сосоти дар инкишофи дастовард?о, нисбат ба инкишофи а?лони ва та?рибаи кор?, ?ариб ду маротиба а?амиятикалон дорад. Мутахасисон исбот намуданд, ки кормандон – мене?ероне, ки ?обиляти баланди э?сосоти доранд, ба кор?она нисбат ба одамони одди 3-4 маротиба зиёд фоида меоранд, чунин одамони одди ?иссаи худба?оди?и ва э?сосоти пасттар доранд. Чунин а?ида низ ву?уд дорад. «Касе ки дигаронро идора мекунад, аввал худашро идора намояд». Худба?оди?и яке аз унсури асосии худидоракун? мебошад. Шахсе, ки худро идора карда метавонад ва ма?сади зиндагии худро дуруст муайян менамояд, доимо аз у?даи ?алли масъалаи му?им мебарояд.
Баъзе одамон ва?те, ки бо зинаи муаояне мерасанд, ба худ чунон бовари ?осил менамоянд, ки ба ?ар гунна ?а?рамони ва шу?оаткори ?одир мебошанд.
?амин тари? худшинос? ин сармояе мебошад, ки барои расидан ба ма?сад?ои ни?оии мав?егузори, вазифагири дар ?амъият имкон меди?ад. Ин ро?и боа?лонаи инкишофи боа?лонаи башари буда, таввасути он инсон метавонад ба ма?сади волои хеш — зиндагонии хуб бирасад.
Ва?те, ки дар инсон тарси махсусан худшиноси пайдо мегардад, он?о ба тудаи гўсфандон монанд мегарданд, ки доимо азтозиёнаи подабон дар тарс буда, ?аракат?ои кур-курона мекунанд, то ин ки тозиёна нахуранд.
Чор унсури асоси худба?оди?иро дидан мумкин аст, ки барои инкишофи ташкилот ва шахсият а?амияти калон дорад:
? Унсури фард?
? Усули худшинос?
? Ирода ва э?соси гуногуншакли
? Нишонагирии берун аз ?амъияти шахс.
Мутахасисони бахши мене?мент арзиш?ои фардии шахсиятро ба ду гурў? ?удо мекунанд, яъневасоити ва ?айратнок? (иродав?).
Арзиш?ои васоити ба воситаи ин ё он нишонди?анда?о, ё худ далелу ра?ам?ои рафтори ба?о дода мешаванд. Ин арзиш?оро бо арзиш?ои фаолияти ро?барони дигари ба сат?и шумо наздик, ?амкасбон ва донишмандон му?оиса намуда, дар бораатон хулосаи зарури баровард. Бо назардошти он ки фаолияти идоракун? бо масъала?ои ахло?и низ вобаста аст. Нати?а?о бо як ?атор меъёр?ои ахло?и му?оиса карда мешавад.
Гурў?и дуюми нишонди?анда?о, яъне нишонди?анда?ои иродавии шахсият дар нати?аи омўзиши фард?о дар ?олати гуногуни зиндаг?, дар сину сол?ои гуногун, ?олати мушкилу фав?улода, нангу номус, гармию дилсарди, пастию баланди ва ?айра намоён мегардад, ки дар ма?мўъ шахсиятро маънидод менамоянд.
3.Идоракунии арзиш?ои шахсият ва инкишофи босуботи ташкилот.
Арзиш?ои фарди яке аз тавсиф?ои босубот ва доимияти ташкилот, пойдевори асосии ба?оди?ии фарди ва ?арордод?о оиди шахсият?о буда, аз ин нишонди?анда?о ?арор?о ва ма?сад?ои ?аёти вобаста мебошанд. ?оида?о ва меъёр?ои инсони дар бораи «хуб» ё «бад» будани фаолият аз рўи ин арзиш?ои инсони муайян карда мешавад.
Арзиш?о дар шахсият манбаи модарзоди дошта, дар ?араёни ?аёт ташаккул меёбанд.
Ба арзиш?ое, ки дар ?ар як фард мав?уд мебошад, як ?атор омил?о таъсир мерасонанд. бинобар ин ба?оди?? ва номбар кардани арзиш?оро олимон ва мутахассисони со?аи гуногун аз ну?таи назари худ тавсиф менемоянд. Яке аз мене?ерони шинохтаи рус – Алексей Дудин ?айд мекунад, ки « Шахсияти худро мо мисоли биное бунёд мекунем ва онро ?ар ?адар комилтар ва ?авитар созем, арзиши он мав?еъ ва ма?оми он ?амон ?адар болотар ?о?ад шуд». Мо тан?о ?амон арзиш?ои фардиеро ба?о меди?ем, ки дар амалияи ро?бар? ва санъати мене?мент истифода мебаранд.
Арзиши чорум – хислат?ои ?ос ва кушодарў?, дар зиндаг? шахсоне пайдо мешаванд, ки хислати хусусии худро дошта, дигаронро ба худ наздик намегузорад ва ало?идагиро парастиш дорад. Ин рафтори шахсон ч? дар ?она ва ч? дар ?ои кор якхела буда, он?о пўшида намебошанд. Ин гуна шахсон тарзи муайяни фаъолияти оилав? ва кор? доранд ва баракс шахсият?ое мав?уд мебошанд, ки нисбат ба кор, дар оила, дар муносибат ба одамон кушодарўй буда, кушоду равшан сухан мегўянд. Аксар маврид он?оро сабукфикр ?ам мегўянд. Вале кормандон чунин ро?барро мепарастанд ва он?о кам ?ои кори хешро иваз менамоянд.
Мо бамаърифат бештар ба он ?отир ди??ат меди?ем, ки агар инсон ?о?иши ба муваффа?ият?о ноил гаштан дошта бошад, бояд доимо дар омўзиш бошад. Шахсе, ки дониш дорад, ?обилияти ра?обатнокиро доимо ниго? медорад. Барои он, ки ?исми бе?тарини дониш?ои мо кў?на мешаванд, мо бояд, доимо дониши худро сай?ал ди?ем. Агар инсон аз омўзиш ва чусту?ў боз монад, он тез аз ро?и рости инкишоф берун мегардад.
Просмотр: 1908
Музыка способна оказывать известное воздействие на этическую сторону души; и раз музыка обладает такими свойствами, то, очевидно, она должна быть включена в число предметов воспитания молодежи.
© 2020 DURAHSHON.TJ. All rights reserved